Pathogens associated with diseases of Protea, Leucospermum and Leucadendron spp.
Date
1999-12
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH SUMMARY: The manuscript consists of six chapters that represent research on different diseases and
records of new diseases of the Proteaceae world-wide. The fungal descriptions presented
in this thesis are not effectively published, and will thus be formally published elsewhere
in scientific journals. Chapter one is a review that gives a detailed description of the
major fungal pathogens of the genera Protea, Leucospermum and Leucadendron, as
reported up to 1996. The pathogens are grouped according to the diseases they cause on
roots, leaves, stems and flowers, as well as the canker causing fungi.
In chapter two, several new fungi occurring on leaves of Pro tea, Leucospermum, Telopea
and Brabejum collected from South Africa, Australia or New Zealand are described. The
following fungi are described: Cladophialophora proteae, Coniolhyrium nitidae,
Coniothyrium proteae, Coniolhyrium leucospermi,Harknessia leucospermi, Septoria
prolearum and Mycosphaerella telopeae spp. nov. Furthermore, two Phylloslicla spp.,
telopeae and owaniana are also redecribed.
The taxonomy of the Eisinoe spp. associated with scab disease of Proteaceae in Australia,
California, South Africa and Zimbabwe is elucidated in chapter three. General
morphology, symptomatology and phylogenetic analysis based on random amplified
polymorphic DNA (RAPD) profiles and DNA sequence of the S.8S rDNA gene and its
flanking ITS 1 and ITS2 regions were used. The study provides the first evidence that
several distinct Eisinoe spp. are associated with scab disease of Proteaceae. The isolates
from Leucospermum, Protea and Banksia represent three distinct species. The isolates
from Protea in Zimbabwe represent an additional species. The isolates from
Leucadendron, Leucospermum and Serruria in South Africa and Australia, and the
isolates from Leucospermum in California and Zimbabwe are representative of the same
species. In chapter four, fungal endophytes occurring in leaves and stems of a species of Protea,
Leucospermum and Leucadendron were investigated in three localities in the Western
Cape province. The aim of the study was to determine if Botryosphaeria proteae was an
endophyte of Proteaceae, and is so, how the role of water stress would influence canker
development. B. proteae was routinely isolated as an endophyte but was not regarded as
a dominant taxon. Inoculation studies were done on non-stressed plants, as well as plants
with a leaf water potential of -1.0 MPa (moderately stressed) and -2.0 MPa (severely
stressed). From the results of the study it was concluded that Botryosphaeria proteae is
primarily an endophyte and can cause leaf necrosis of Protea, and is not a serious stem
canker pathogen.
A new disease of cultivated Protea in southern Africa, Fusarium wilt, is described in
chapter five. The disease is caused by Fusarium oxysporum. It occurs on various Protea
cultivars in the North-Western province and in Zimbabwe. Disease symptoms first
become visible as necrotic leaves on infected plants. Subsequently, a dark lesion
develops from the roots along the stem, usually visible only on one side of the stem. The
vascular tissue is discoloured, leading to branch die-back and plant death. Glasshouse
trials were conducted to prove Koch's postulates on six Protea cultivars. Forty-five
rooted plants of each of six cultivars were inoculated with isolates of F. oxysporum
derived from the same cultivar. Disease symptoms similar to those occurring in the field,
developed 6 weeks after inoculation. This is the first record of Fusarium wilt on Protea
plants.
In chapter six, Pestalotiopsis leaf spot disease of Proteaceae in Zimbabwe is described.
Pestaloptiopsis Steyart causes necrotic leaf spots in Leucospermum R. Br. and Protea L.
species in Zimbabwe. Inoculation studies conducted to prove pathogenicity, confirmed
the Pestaloptiopsis sp. as the causal agent of the disease. A description of the fungus is
given, and it is compared to other Pestalotiopsis spp. associated with Proteaceae.
In conclusion, the present study has shown that several unique species of fungal
pathogens are associated with the Proteaceae. Several of these have proven to be new to science, and are described in this thesis. It is clear, however, that the taxonomy of some
of these pathogens, their host range and distribution needs to be further investigated.
Furthermore, much more research needs to be done on the biology, epidemiology and
control of the diseases of the Proteaceae.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Die tesis bestaan uit ses hoofstukke wat handel oor navorsing op verskillende siektes en nuwe rekords van siektes van die Proteaceae wereldwyd. Die swambeskrywings wat in hierdie tesis verskyn is nie effektief gepubliseer nie, en sal dus elders in wetenskaplike joernaie gepubliseer word. Hoofstuk een is 'n oorsig wat 'n in diepte beskrywing gee van die belangrikste swampatogene van die genera Protea, Leucospermum en Leucadendron, soos aangeteken tot 1996. Die patogene word gegroepeer volgens die siektes wat hulle op die wortels, blare, stamme en blomme veroorsaak, asook die kanker veroorsakende swamme. In hoofstuk twee word verskeie nuwe swamme wat op blare van Protea, Leucospermum, Telopea en Brabejum voorkom, en versamel is in Suid-Afrika, Australie of New Zealand, beskryf. Die volgende swamme word beskryf: Cladophialophora proteae, Coniothyrium nitidae, Coniothyrium proteae, Coniothyrium leucospermi, Harknessia leucospermi, Septoria protearum en Mycosphaerella telopeae spp. nov. Verder word twee Phyllosticta spp., telopeae en owaniana herbeskryf. Die taksonomie van die Elsinoe species wat geassosieer word met skurfbassiekte van Proteaceae in Australie, Kalifornie, Suid-Afrika en Zimbabwe, word in hoofstuk drie vasgestel. Algemene morfologie, simptomatologie en filogenetiese analise, gebaseer op RAPD-analise en DNA volgorde bepaling van die 5.8S rDNA geen en sy ITSI en ITS2 areas is gebruik. Die studie verskaf die eerste bewys dat verskeie species van Elsinoe geassosieer word met skurfbassiekte van Proteaceae. Die isolate van Leucospermum, Protea en Banksia verteenwoordig drie verskillende species. Die isolate van Protea in Zimbabwe verteenwoordig 'n verdere species. Die isolate van Leucadendron, Leucospermum en Serruria in Suid-Afrika en Australie, en die isolate van Leucospermum in Kalifornie en Zimbabwe verteenwoordig dieselfde species. In hoofstuk vier is die swam endofiete wat in die blare en stamme van 'n species van· Protea, Leucospermum en Leucadendroll in drie lokaliteite in die Wes-Kaap voorkom, ondersoek. Die doel van die studie was om vas te stel of Botryosphaeria proteae 'n endofiet van die Proteaceae is, en indien so, vas te stel hoe waterstres kankerontwikkeling sal beinvloed. B. proteae is gereeld as endofiet gelsoleer, maar is nie beskou as 'n dominante taxon nie. Inokulasie studies is op nie gestreste plante, asook plante met 'n blaarwaterpotensiaal van -1.0 MPa (gematig gestres) en -2.0Mpa (uiters gestres), uitgevoer. Uit die resultate van die studie kan die gevolgtrekking gemaak word dat Botryosphaeria proteae hoofsaaklik 'n endofiet van Protea is en blaamekrose kan veroorsaak, en nie 'n belangrike stamkankerpatogeen is nie. 'n Nuwe siekte van verboude Protea in suidelike Afrika, Fusarium verwelk, word in hoofstuk vyf beskryf Die siekte word deur Fusarium oxysporum veroorsaak' Dit kom op verskeie Protea kultivars in die Noord-westelike provinsie en in Zimbabwe voor. Siekte-simptome word sigbaar as nekrotiese blare op die geinfekteerde plante. Kort daarna ontwikkel 'n donker letsel vanaf die wortels opwaarts langs die stam, gewoonlik sigbaar slegs aan een kant van die stam. Die vaskulete weefsel is verkleur en lei tot takterugsterwing en plantafsterwing. Glashuisproewe is uitgevoer ten einde Koch se postulate op ses Protea kultivars te bewys. Vyf-en -veertig gewortelde plante van elk van ses kultivars is gelnokuleer met isolate van F. oxysporum van dieselfde kultivar. Siektesimptome soortegelyk aan die in die veld, het ses weke na inokulasie ontwikkel. Dit is die eerste rekord van Fusarium verwelk op Protea plante. In hoofstuk ses word Pestaiotiopsis blaarvlek op Proteaceae in Zimbabwe beskryf Pestalotiopsis Steyart veroorsaak nekrotiese blaarvlekke in Leucospermum R. Br. en Protea L. species in Zimbabwe. Inokulasiestudies, uitgevoer ten einde patogenisiteit te bewys, bevestig Pestalotiopsis as die veroorsakende agent van die siekte. 'n Beskrywing van die swam word gegee, en dit word vergelyk met ander Pestalotiopsis spp. wat al met die Proteaceae geassosieer is. Ten slotte, die studie het getoon verskeie unieke species van swamp at ogene met die Proteaceae geassosieer word. Verskeie van die siektes is nuut vir die wetenskap en word in die tesis beskryf. Dit is egter duidelik dat die taksonomie van sommige van die patogene, hul gasheerreeks en verspreiding nog verder nagevors moet word. Verdere navorsing word op die biologie, epidimiologie en beheer van die siektes van die Proteaceae verlang.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Die tesis bestaan uit ses hoofstukke wat handel oor navorsing op verskillende siektes en nuwe rekords van siektes van die Proteaceae wereldwyd. Die swambeskrywings wat in hierdie tesis verskyn is nie effektief gepubliseer nie, en sal dus elders in wetenskaplike joernaie gepubliseer word. Hoofstuk een is 'n oorsig wat 'n in diepte beskrywing gee van die belangrikste swampatogene van die genera Protea, Leucospermum en Leucadendron, soos aangeteken tot 1996. Die patogene word gegroepeer volgens die siektes wat hulle op die wortels, blare, stamme en blomme veroorsaak, asook die kanker veroorsakende swamme. In hoofstuk twee word verskeie nuwe swamme wat op blare van Protea, Leucospermum, Telopea en Brabejum voorkom, en versamel is in Suid-Afrika, Australie of New Zealand, beskryf. Die volgende swamme word beskryf: Cladophialophora proteae, Coniothyrium nitidae, Coniothyrium proteae, Coniothyrium leucospermi, Harknessia leucospermi, Septoria protearum en Mycosphaerella telopeae spp. nov. Verder word twee Phyllosticta spp., telopeae en owaniana herbeskryf. Die taksonomie van die Elsinoe species wat geassosieer word met skurfbassiekte van Proteaceae in Australie, Kalifornie, Suid-Afrika en Zimbabwe, word in hoofstuk drie vasgestel. Algemene morfologie, simptomatologie en filogenetiese analise, gebaseer op RAPD-analise en DNA volgorde bepaling van die 5.8S rDNA geen en sy ITSI en ITS2 areas is gebruik. Die studie verskaf die eerste bewys dat verskeie species van Elsinoe geassosieer word met skurfbassiekte van Proteaceae. Die isolate van Leucospermum, Protea en Banksia verteenwoordig drie verskillende species. Die isolate van Protea in Zimbabwe verteenwoordig 'n verdere species. Die isolate van Leucadendron, Leucospermum en Serruria in Suid-Afrika en Australie, en die isolate van Leucospermum in Kalifornie en Zimbabwe verteenwoordig dieselfde species. In hoofstuk vier is die swam endofiete wat in die blare en stamme van 'n species van· Protea, Leucospermum en Leucadendroll in drie lokaliteite in die Wes-Kaap voorkom, ondersoek. Die doel van die studie was om vas te stel of Botryosphaeria proteae 'n endofiet van die Proteaceae is, en indien so, vas te stel hoe waterstres kankerontwikkeling sal beinvloed. B. proteae is gereeld as endofiet gelsoleer, maar is nie beskou as 'n dominante taxon nie. Inokulasie studies is op nie gestreste plante, asook plante met 'n blaarwaterpotensiaal van -1.0 MPa (gematig gestres) en -2.0Mpa (uiters gestres), uitgevoer. Uit die resultate van die studie kan die gevolgtrekking gemaak word dat Botryosphaeria proteae hoofsaaklik 'n endofiet van Protea is en blaamekrose kan veroorsaak, en nie 'n belangrike stamkankerpatogeen is nie. 'n Nuwe siekte van verboude Protea in suidelike Afrika, Fusarium verwelk, word in hoofstuk vyf beskryf Die siekte word deur Fusarium oxysporum veroorsaak' Dit kom op verskeie Protea kultivars in die Noord-westelike provinsie en in Zimbabwe voor. Siekte-simptome word sigbaar as nekrotiese blare op die geinfekteerde plante. Kort daarna ontwikkel 'n donker letsel vanaf die wortels opwaarts langs die stam, gewoonlik sigbaar slegs aan een kant van die stam. Die vaskulete weefsel is verkleur en lei tot takterugsterwing en plantafsterwing. Glashuisproewe is uitgevoer ten einde Koch se postulate op ses Protea kultivars te bewys. Vyf-en -veertig gewortelde plante van elk van ses kultivars is gelnokuleer met isolate van F. oxysporum van dieselfde kultivar. Siektesimptome soortegelyk aan die in die veld, het ses weke na inokulasie ontwikkel. Dit is die eerste rekord van Fusarium verwelk op Protea plante. In hoofstuk ses word Pestaiotiopsis blaarvlek op Proteaceae in Zimbabwe beskryf Pestalotiopsis Steyart veroorsaak nekrotiese blaarvlekke in Leucospermum R. Br. en Protea L. species in Zimbabwe. Inokulasiestudies, uitgevoer ten einde patogenisiteit te bewys, bevestig Pestalotiopsis as die veroorsakende agent van die siekte. 'n Beskrywing van die swam word gegee, en dit word vergelyk met ander Pestalotiopsis spp. wat al met die Proteaceae geassosieer is. Ten slotte, die studie het getoon verskeie unieke species van swamp at ogene met die Proteaceae geassosieer word. Verskeie van die siektes is nuut vir die wetenskap en word in die tesis beskryf. Dit is egter duidelik dat die taksonomie van sommige van die patogene, hul gasheerreeks en verspreiding nog verder nagevors moet word. Verdere navorsing word op die biologie, epidimiologie en beheer van die siektes van die Proteaceae verlang.
Description
Thesis (M.Sc. Agric.) -- University of Stellenbosch, 1999.
Keywords
Proteaceae -- Diseases and pests, Phytopathogenic fungi, Fungal diseases of plants, Dissertations -- Plant pathology